W ostatnich latach, różnorodne plany dietetyczne typu low-carb (niskowęglowodanowe) zyskały na popularności. Niektóre z nich, takie jak dieta LCHF (Low Carb High Fat), wywołują jednak kontrowersje ze względu na ich sprzeczność z ogólnie akceptowanymi wytycznymi dotyczącymi zdrowego odżywiania.
Dieta LCHF, czyli niskowęglowodanowa-wysokotłuszczowa, to specyficzny plan żywieniowy, który polega na drastycznym zmniejszeniu spożywania produktów bogatych w węglowodany, a jednocześnie zwiększeniu ilości tłuszczów w codziennym jadłospisie. Jest to odmienna strategia od typowej diety „low carb”, gdzie nie dokonuje się celowego zwiększenia spożycia tłuszczów.
W ramach diet o obniżonej zawartości węglowodanów, istnieją rozmaite podejścia – niektóre z nich są bardziej restrykcyjne i ograniczają spożycie węglowodanów do mniej niż 20 gramów dziennie. W takim przypadku, jedynym źródłem węglowodanów stają się warzywa, a produkty zbożowe są całkowicie eliminowane z diety.
Choć nie ma jednoznacznych wytycznych co do dokładnej ilości składników odżywczych w diecie LCHF, zwolennicy tego podejścia sugerują, aby spożycie węglowodanów mieściło się w granicach od 20 (bądź według niektórych źródeł od 50) do 100 gramów dziennie. W odpowiedzi, ilość tłuszczów powinna stanowić od 60% do 70% dziennej kaloryczności posiłków.
W kontrast do tego, standardowe zalecenia dietetyczne dla dorosłych sugerują spożywanie minimum 130 gramów węglowodanów dziennie, a tłuszcze powinny stanowić do 35% całkowitej dziennej wartości energetycznej. Dieta LCHF wymaga przestrzegania listy produktów dozwolonych i niewskazanych.
Dozwolone produkty to między innymi: mięso z tłustymi częściami i skórą, tłusty nabiał, różnego rodzaju tłuste sosy, ryby i owoce morza, jajka, orzechy, tłuszcze zwierzęce i roślinne, niskoskrobiowe warzywa, owoce jagodowe spożywane sporadycznie, kawa (najlepiej z pełnotłustą śmietanką), herbata i woda.
Zaś wykluczone są produkty takie jak: pieczywo, makaron, ryż, kasze, mąka, słodycze, soki, słodzone napoje, margaryna, piwo oraz owoce.