Badania laboratoryjne mogą okazać się niezwykle przydatne w ocenie stanu pacjenta zgłaszającego ból brzucha w rejonie pępka. Niemniej jednak, przez brak wystarczającej specyficzności, rzadko pozwalają one na postawienie konkretnego rozpoznania.
W izbie przyjęć szpitala powinno się zlecić lub przeprowadzić badania takie, jak: morfologia krwi obwodowej, stężenie elektrolitów (Na, K, Mg, Ca, Cl, P), stężenie glukozy, mocznika i kreatyniny, aktywność enzymów trzustkowych (amylaza i lipaza), aktywność enzymów wątrobowych (AspAT, AlAT, GGTP, ALP), stężenie bilirubiny, badanie kału na obecność utajonej krwi (FOBT lub FIT), badanie elektrokardiograficzne (EKG) oraz stężenie troponin sercowych lub CK-MBmass (aby wykluczyć maskę brzuszną zawału serca), parametry układu krzepnięcia (INR, APTT) oraz oceną grupy krwi razem z próbą zgodności krzyżowej.
Ostatnie dwa badania są niezbędne w przypadku planowania operacji chirurgicznej. Zaś więcej informacji możemy uzyskać dzięki badaniom obrazowym. Z reguły najpierw wykonuje się ultrasonografię (USG) jamy brzusznej i przestrzeni zaotrzewnowej oraz zdjęcie rentgenowskie jamy brzusznej promieniem poziomym. Jeżeli nadal występują wątpliwości wykonuje się tomografię komputerową (TK) lub rezonans magnetyczny (MR) jamy brzusznej.