Ganglion to termin medyczny oznaczający pewnego rodzaju torbiel, która odpowiada za ogromne 60-70% wszystkich guzów zidentyfikowanych na obszarze dłoni i nadgarstków. Ta dolegliwość wydaje się znacznie częściej dotykać kobiety niż mężczyzn, choć nie jest rzadkością również wśród dzieci. Mimo swojej powszechności, nie jest uważana za schorzenie poważne, jednak może zmusić pacjenta do poddania się intensywnemu leczeniu chirurgicznemu.
Statystyki pokazują, że liczba przypadków ganglionu wynosi aż 43 na 100 tysięcy kobiet i 25 na 100 tysięcy mężczyzn. Charakteryzuje się jako galaretowata torbiel położona blisko stawów lub ścięgien, która na pierwszy rzut oka wygląda jak podskórny guzek. Istotną informacją dla potencjalnych pacjentów jest fakt, że zmiana ta nie jest zmianą nowotworową.
Duża większość ganglionów lokalizuje się na obszarze dłoni – najczęściej na nadgarstku lub stawach palców. Torbiele te mogą także występować na górnej stronie stóp lub wokół kostek, choć jest to rzadziej spotykane. Teoretycznie, mogą one pojawiać się w pobliżu dowolnego stawu. Ich wielkość jest zróżnicowana – od wielkości ziarna groszku, aż do wielkości piłki tenisowej, chociaż zazwyczaj są okrągłe lub owalne i nie przekraczają 2,5 cm średnicy.
Torbiele te mają kolor skóry i często wydają się zupełnie przezroczyste, ponieważ są wypełnione płynem. Są miękkie w dotyku, nie mogą być przesuwane i często występują w grupach. Ból nie jest zasadniczym objawem ganglionu – większość torbieli nie daje żadnych oznak, ale te umieszczone bezpośrednio obok nerwów mogą powodować większy dyskomfort, a także mrowienie, osłabienie mięśnia czy utratę czucia.
Pomimo stosunkowo prostej diagnozy, torbiele galaretowate mogą być mylone z rzadkimi guzkami pojawiającymi się na nadgarstku (tzw. „carpal boss”) czy tzw. guzkami Heberdena, które powstają na palcach ręki podczas rozwoju chorób reumatycznych. Dlatego dla pewności lekarz może zlecić wykonanie RTG stawu w celu określenia jego stanu fizycznego, a w niektórych przypadkach może zasugerować badanie rezonansem magnetycznym, które pozwoli wykryć gangliony niewidoczne gołym okiem, ale powodujące problemy funkcjonalne.