Właściwości lecznicze i zastosowanie różeńca górskiego w medycynie naturalnej

Różeniec górski to niewielka, ale wytrzymała roślina, która potrafi przetrwać w ekstremalnych warunkach górskich. Jej kwiaty mogą przybierać odcienie czerwieni, żółci lub zieleni, a kłącze ma różany zapach. Ta niepozorna roślinka ukrywa w sobie liczne substancje o działaniu leczniczym – działają one przeciwlękowo, antydepresyjnie, a także poprawiają sprawność fizyczną i umysłową. Różeniec górski jest cennym źródłem składników prozdrowotnych, jednak należy pamiętać o pewnych zasadach jego spożywania – na przykład nie zaleca się go po zmroku.

Powszechnie znany jako złoty lub arktyczny korzeń, różeniec górski (Rhodiola rosea L.) należy do rodziny gruboszowatych. Rośnie on na obszarach górzystych koła podbiegunowego w Ameryce Północnej, Europie i Azji, ale można go spotkać również w polskich Sudetach i Karpatach. Ze względu na swoje właściwości zdrowotne, różeniec górski jest często wykorzystywany w medycynie naturalnej i ziołolecznictwie.

Różeniec górski to mała roślina o gruby, sztywnych liściach i drobnych kwiatkach w odcieniach zielonego, ciemnożółtego lub karminowego. Pomimo że nie ma wiele wspólnego z różą, to jednak jego ścierane na tarce dolne łodygi wydzielają różany zapach. Kłącze i korzenie różeńca górskiego są surowcem leczniczym, ponieważ zawierają najwięcej substancji korzystnych dla zdrowia. Wśród nich można wymienić rosavinę i rodiolozyd, które są obecne we wszystkich ekstraktach z kłącza tej rośliny. Oprócz tych składników w złotym korzeniu można znaleźć również p-tyrosol, flawonoidy, fitosterole, fenolokwasy, katechiny czy proantocyjanidyny.

Medycyna wschodniej od dawna doceniała właściwości lecznicze arktycznego korzenia, ale dopiero sto lat temu naukowcy potwierdzili naukowo jego pozytywny wpływ na samopoczucie człowieka. Różeniec górski jest teraz często stosowany jako suplement diety pomagający radzić sobie ze stresem i poprawiający wydajność fizyczną i umysłową. Niektórzy naukowcy uważają nawet, że różeniec górski może pomagać w zapobieganiu rozwoju chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera.