Na mapie świata znane są tzw. „niebieskie strefy” – obszary, gdzie liczba osób dożywających 100 lat jest zaskakująco wysoka. Jednym z takich miejsc jest wioska na japońskiej wyspie Okinawa. Nauka próbowała ustalić, czy odpowiedzialne za to jest coś konkretnego w diecie mieszkańców tej wioski.
„Niebieskie strefy” są miejscami, gdzie długowieczność przekracza zarówno średnią światową, jak i krajową. Tego typu „oazy długowieczności” są efektem kombinacji różnych czynników, ale dieta i styl życia są zdecydowanie wśród najważniejszych. Wioska na Okinawie to doskonałe przykład takiego miejsca. Dieta jej mieszkańców składa się głównie z ryb, soi, alg, zieleni i ryżu, co dostarcza obfitości przeciwutleniaczy i oznacza spożycie cukru o 70% niższe niż średnia dla całej Japonii.
Jednakże, dokładne badanie diety mieszkańców Okinawy sugeruje, że kluczowym składnikiem może być L-seryna. Jest to jeden z najważniejszych aminokwasów w naszym ciele, który odgrywa kluczową rolę w wielu procesach metabolicznych – np. produkcji białek, lipidów, kwasów nukleinowych, neuroprzekaźników (takich jak serotonina) i innych aminokwasów.
W badaniu z 2017 roku naukowcy zbadali związek między dietą mieszkańców wioski Ogimi na Okinawie a ich zdrowiem neurologicznym. Wyniki wykazały, że wysokie stężenie L-seryny w diecie może opóźniać degenerację mózgu. Wioska Ogimi jest szczególnie znana jako „wioska długowieczności”, ze względu na liczbę mieszkańców, którzy dożyli 100 lat, oraz średnią długość życia mieszkańców, która wynosiła ponad 85 lat dla kobiet w momencie badania, w porównaniu do średniej dla całego kraju wynoszącej nieco mniej niż 84 lata.
Dieta mieszkańców wioski Ogimi jest bogata w tofu i algi morskie, które są doskonałymi źródłami L-seryny. Średnie spożycie tego aminokwasu przez kobiety z Ogimi wynosi ponad 8 g dziennie, co stanowi znaczący kontrast w porównaniu do średniego spożycia przez kobiety w Stanach Zjednoczonych, wynoszącego 2,5 g.