Niewątpliwie, kolor naszych włosów jest jednym z najłatwiejszych do zauważenia atrybutów fizycznych, mimo że w dzisiejszych czasach może być manipulowany za pomocą różnych technik fryzjerskich. Często identyfikujemy i opisujemy innych za pomocą ich barwy włosów, np. „Tamta blondynka” czy „ten brunet”. Ale co jeśli naturalny kolor włosów nie jest po prostu cechą zauważalną, lecz ma również wpływ na nasze cechy fizyczne i psychologiczne? Zastanówmy się, co oznacza Twój kolor włosów!
Wielu spośród nas kojarzy kolor włosów z określonymi stereotypami społecznymi, które często są nie tylko obraźliwe, ale i całkowicie nieprawdziwe. W rzeczywistości nie musi być tak, że każda blondynka jest głupia, a rudy zawsze to kolor drażliwy. Istnieją jednak pewne skojarzenia wynikające z koloru włosów, które zostały potwierdzone naukowo.
Kolor włosów to cecha dziedziczna, której wyraźny odcień jest wynikiem działania ponad stu różnych genów. Dziedziczymy dwie kopie każdego genu – jedną od matki, drugą od ojca, co wyjaśnia, dlaczego w jednej rodzinie możemy zaobserwować tak różnorodne odcienie włosów.
Nauka tłumaczy, że geny determinują produkcję melaniny – pigmentu, który jest odpowiedzialny nie tylko za kolor włosów, ale również za barwę naszej skóry. Pigment ten może przyjmować różne odcienie: eumelanina jest ciemna, a feomelanina ma czerwonawy odcień. Osoby o blond włosach mają zazwyczaj niewielką ilość melaniny – im jaśniejszy kolor, tym mniej pigmentu. Bruneci i szatyni zawdzięczają swój ciemny odcień włosów eumelaninie, z kolei osoby rude mają w swoich włosach zarówno feomelaninę jak i niewielką ilość eumelaniny.
Interesujący jest fakt, że aktywność genów odpowiadających za kolor włosów może wyraźnie się różnić, toteż spotykamy ludzi z wieloma odcieniami włosów – od słomianego blond do kruczoczarnego. Zjawisko to jest szczególnie widoczne u osób pochodzenia europejskiego, u których kolor włosów często ciemnieje z wiekiem, prawdopodobnie pod wpływem hormonów dojrzewania aktywujących specjalistyczne białka. Znaczna większość osób na starość siwieje, jednak stopień tego zjawiska jest bardzo indywidualny i zależy głównie od naszych genów.